Aşk,mâşuk uğrunda gerekirse benlikten vazgeçmek ve onda fâni olmaktır.Ashâb-ı Kehf'in giriştiği iman ve tevhid mücadelesi onların kalplerinde sakladıkları ve Allah'a duydukları muhabbetten ve aşktan kaynaklanmaktaydı.Allah da bu muhabbeti ve aşkı karşılıksız bırakmayarak onları kendi koruması altına almıştır.
Sûfilerin nazarında mağara arkadaşları,ilahi muhabbet mertebelerinde yükselerek Allah'ın dostluğuna ulaşmaya lâyık kişiler hâline gelmişlerdir.Bu yüzden de sıklıkla onlardan ALLAH DOSTU diye söz edilmiştir.Yüce kitabımızda Ashâb-ı kehf'ten övgüyle bahsetmesi Allah'ın onlara duyduğu muhabbet ve sevginin bir göstergesidir.
Nitekim dostluk karşılıklı sevgiyi gerektirir