Âşık Veysel, Geleneksel Âşık Şiiri vadisindedir fakat
kadim âşıklar gibi şiirlerini sadece doğaçlama
söylemez, “bâde” içmemiştir. Bütün bu yönleriyle o
gelenekten kısmen ayrılır ama söyleyiş olarak bu
geleneğe mensuptur. Hak sevgisi, birlik, doğa aşkı,
şiirinin temel konularıdır. Hiciv de yazmıştır,
şathiyye de… Toplumsal sorunlara ilişkin
manzumeleri de vardır. Yöresiyle, gittiği yerlerle,
kişilerle ve olaylarla ilgili manzumeleri, destanları
vardır. Az da olsa doğaçlama da söylemiştir.
Atışmalar yapmıştır. Halk şiirimizin formlarını ve
veznini kullanmıştır.
Veysel’i çağdaşlarından ayıran özelliği, O’nun
vahdette derinleşmiş ve şiirine yansıtmış olmasıdır.
Bu yönleriyle Yunus Emre, Niyazî-i Mısrî, Ruhsatî,
Âşık Şenlik ve Sümmânî çizgisine daha yakındır.
Bu olgun ve vahdet ehli şairin sözlerinin hâlâ
neşveyle dinlenmesi, özellikle kendi derdini
söylemesindendir. Sözleri sade ama özgün ve
derindir. Sehl-i mümteni sayılabilecek o güzelim
sözleri, gönülden doğmuş, gönüllere ulaşmıştır.
******
Türk edebiyatının usta ismi Sadık Yalsızuçanlar’dan
Âşık Veysel’in hayatı, kişiliği ve eserleri üzerine bir
kitap.
Bu kitapta Yalsızuçanlar, yaptığı şiir tahlilleriyle Âşık
Veysel’in anlatmak istediği hakikati en veciz şekilde
ortaya koyuyor.
2023 “Aşık Veysel Yılı”nda büyük bir âşığa vefa
örneği…