Abbâsî Devleti, miladî X. yüzyılın ilk yarısında hayatî sorunlar yaşadı. Merkezî devlet zayıfladı, bölgesel yöneticiler özerk bölgeler ilan etmeye başladı. Merkezî devletin kontrolünde olan bölgelerde birtakım isyan hareketleri baş gösterdi. Olumsuz siyâsî gelişmeler yanında toplumsal ve ekonomik sorunlar da gün gittikçe arttı. Mezhebî ve ideolojik yapılanmalarda da pek çok ayrışma yaşandı. Ardı arkası kesilmeyen bu sosyo-politik sorunlar bir sarmal şeklinde devleti varlık kriziyle baş başa bıraktı. Sonuçta Şîî Büveyhî hanedanı Bağdat’ı eline geçirdi. Sünnîliği temsil eden Abbâsî Halifeliği 110 yıl boyunca Şîî bir yönetim altında varlığını sürdürmek zorunda kaldı. Bu çalışmada Sünnî anlayışı temsil eden Abbâsî hilafetinin, Şîî Büveyhî hanedanının hâkimiyetine giriş süreci incelendi. Ele alınan dönemde hangi siyâsî, iktisâdî ve içtimâî sorunların bulunduğu ve bu sorunların kökenlerinin neler olduğu ortaya konuldu. Buna ilave olarak politik kavgaların, fikir ayrılıklarının ve ekonomik sorunların toplumsal çöküşü nasıl hızlandırdığı ve merkezî yapıyı nasıl hâkimiyet kaybına sürüklediği tespit edildi. Bu kitapta Bağdat’ın Büveyhîler’in eline nasıl düştüğünü bulacaksınız.