Mudârabe, taraflardan birinin sermayesini, diğerinin emeğini ortaya koyduğu kâr ortaklığı sözleşmesidir. Taraflar, bu sözleşmeyle ihtiyaçlarını giderme, sermayelerini muhafaza etme ya da kâr sağlamayı amaçlayabilmektedir. Mudârabenin temel gayesini ve varlık felsefesini oluşturan şey kârdır. Nitekim kâr düşüncesi ve beklentisi olmasa insanlar bu sözleşmeyi tercih etmezler.
Çalışmanın teorik kurgusu içinde, öncelikli olarak fıkıh kaynaklarında anlatılan mudârabenin hukukî mahiyeti ve sözleşme açısından oturduğu zemin net bir biçimde ortaya konulmuştur. Ardından günümüzdeki faizsiz bankacılık sistemi içerisinde kullanılan mudârabenin, klasik dönemdeki mudârabe uygulamalarının sahip olduğu özellikleri ne derece karşıladığı değerlendirilmiştir. Daha sonra mudârabe kârına odaklanılmış ve bu kapsamda özellikle “kâr istihkak sürecinde mudârabe taraflarının oluşmuş ya da oluşacak kâr üzerindeki haklarının niteliği nedir?” sorusuna cevap aranmıştır. Ayrıca faizsiz bankaların ana omurgasını oluşturan mudârabe temelli katılma hesaplarının, İslam hukukçularının benimsediği çerçeveye ne kadar uyduğu ve bu açıdan bir meşrûiyet sorunu barındırıp barındırmadığı tartışılmıştır.