İslam'ın klasik çağında neşvünema bulmuş olan halidi hikmet tasavvuru son yüzyılda "philosophia perennis" öğretisi ile sistematize edilmiştir. İrfanın büyük üstatlarının zımni bir şekilde dile getirdiği bu düşünce, Rene Guenon'un önderliğinde ekolleşme yoluna girerken, bu girişime Frithjof Schuon, Ananda K. Coomaraswamy, Martin Lings ve Seyyid Hüseyin Nasr gibi gelenekselci düşünürler katkı sağlamışlardır. Müslümanların "hikmet-i halide" ya da "cavidan-ı hıred", Hinduların "sanatana dharma" şeklinde isimlendirdikleri "philosophia perennis" ve müteradifi olan diğer kavramlar, tarihin başladığı noktadan beri mevcut olan ve fakat tarih içinde şekillenmeyip zamanı ve mekanı aşan, ancak yine zaman ve mekanda mündemiç olan ezeli ve evrensel bir hikmeti formüle etmektedir.