Bir zamanlar, her nefsin ölümü tadacağı şu oyun ve eğlence dünyasında tüm mesele insan olmaktı. Suret-i beşer üzere doğmak değil, hakiki manâda bir insan, ahlâklı ve kâmil insan olmak… Bu nasıl mümkün olabilirdi ? “Ölmeden önce ölünüz “ diye cevap verildi. Peki nasıl ölebilirdi insan ? Daha doğrusu,nasıl ölmek gerekirdi ? Yazar “mecazi ölüm“ fikrine dayalı ahlâk anlayışına ilişkin bir önsöz niteliğinde olan bu kitapta, tasavvuf alanının önemli isimlerinden biri olan İbnü’l Arabî’nin görüşleri merkezinde ahlâkî mükemmellik, ahlâkın kaynağı, ahlâk bakımından yenilenme, mutluluk, kemâl ve ahlâklanma gibi çeşitli konuları ele almaktadır. Bu çerçevede “ölüm etiği“ tabiriyle zikredilen ahlâk anlayışının temel hususları ortaya konmaktadır. Aritotales, Sadreddin Konevî, Yunus Emre, Michelangeo gibi çeşitli isimlerin görüşlerinden de istifade edilen bu kitapta, meseleler tasavvufî bir bakış açısıyla ama felsefece incelenmektedir.İbnü’l Arabîci bakışla Ölüm Etiğine Prolegomena’da dile getirilen düşünceler, yazarın başta kendi olmak üzere, muhataplarında bilgi ve ahlâkın yaratılmasına vesile olabilme talebinin ürünüdür.