Her insanın ulaşmayı gaye edindiği, elde etmeyi arzu ettiği
ve değişmeyen bir problemi olarak duran mutluluk, genelde felsefenin özelde ise siyaset ve ahlâkın en
temel kavramlarından ve problemlerinden biri olagelmiştir. Bu kitap, IX-XI. yüzyıl arasındaki dönemde
İslam felsefesini temsil eden filozofların mutluluk görüşlerinin bütün yönleriyle tasvir ve tahlil edilip
ortaya konmasını amaç edinmektedir. Mutluluk, filozoflar tarafından psikolojiden epistemolojiye, oradan
ahlâk ve siyasete kadar felsefenin her konusuyla alakalı olarak ele alınmıştır. Onun bu kapsamıyla
ortaya konulabilmesi, aynı konuların bir şekilde incelenmesini gerektirmiş ve buna bağlı olarak
filozofların bütün sistemlerinin göz önünde tutulması bir zorunluluk olmuştur. Dolayısıyla insanoğlunun
değişmeyen bir problemi olarak duran böylesi bir konuya, İslam filozoflarının nasıl baktığını tespite
çalışmak, bir yandan açık bir şey gibi görünen mutluluk konusunun nerelere kadar uzandığının
görülmesine, bir yandan da insanın kadîm bir probleminin çözümüne katkı sağlayacağını ummaktayız.