Mavi tükendi. Renklerin en neşelisini ve en çocukcasını yitirdik. Göz ve gönül aydınlığımız; içimize ümit, özgürlük ve sonsuzluk duygusu getiren renk uçup gitti. Karardık..." Bu kitaptaki her yazıyı kendinize yazılmış bir mektup gibi görebilirsiniz. Doğrusu da böyledir... Mavisini Yitirmiş Yaşamak, bilinçsiz ve sorgulanmamış bir modernizmin etkilerinden ister istemez nasibini almış, yüreği yaralanmış yazarın, kendini aydınlığa çıkarma arayışlarının belgeleri. Yazarın kendi kalbiyle giriştiği küçük söyleşiler okuruna gönderdiği sevgi ve içtenlikli mektuplar niteliğinde.