1. Dünya Savaşı'ndan şüphesiz en çok zarar gören Osmanlı'dır. Bu ortamda Konyalı tüccar, dağınık sermayeyi derlemek adına özellikle 1917-1918 döneminde yoğun bir şirketleşme hareketliliği içindedir. Her ne kadar bundan maksat merkezi hükümetin de desteğiyle milli iktisadi güç oluşturmak ise de Türk tacirleri, ticaret sermayesiyle harbin finansmanına ve halkın iaşesini halletmek düşüncesindeydi. Buna Konyalı tacirlerin, ortakları hesabına ticaretteki kar paylarını artırmak istemeleri de eklenebilir. Konya'da tarım ve sanayinin bütünleştirildiği bir ortam olusturmak, bu amaçlara dahil edilebilir. Kalkınma için, güç izin ziraat mi sanayi mi ikilemi olsa bile, sınai hareketlerini zirai hareketlerden ayırmak mümkün değildir. Bu, gelişmiş, ülkeler ve toplumlar için de böyledir.