Müziksel ürünleri müziklerarasılık ya da bir içmüziksellik/müzikselaşkınlık, bir başka
anlatımla, şu ya da bu bestecinin bir çalışmasını bestecinin kendi çalışmaları ya da diğer
bestecilerin çalışmaları karşısında ve sessel açıdan tümüyle müzikbilimcilerin sorgulamaları
gerekir görüşü son derece doğal bir görüştür. Ancak ses, nota düzeni, ölçü, vurgu vb.
bakımlardan söylenenin ya da sesselin alanında müzikbilimcilerce sorgulama nesnesi
yapılması gereken bir müzik yapıtı sözselin üzerinden gidilerek yalnızca metinselliği
bakımından sorgulandığında yazınsal bir bakış açısına uygun duruma gelir; sözsel olana el
atıldığında müziklerarasılığın, içmüzikselliğin alanından uzaklaşılıp göstergelerarasılığın
alanına girilir. Böylelikle bir müzik yapıtının artık başka bir müzik yapıtıyla alışverişlerini
sorgulamak yerine, örneğin yazınsal bir yapıtla, bir sinema filmiyle ilişkileri, alışverişleri
sorgulama nesnesi yapılır. Bu sorgulama da sessel bakımdan değil (ancak kimi zaman
sesselliği dışlamadan), daha çok sözsel bakımdan gerçekleştirilir.
Burada var olan çalışmalara (müzik ve edebiyat ya da müzik ve sinema vb. ilişkilerini
sorgulayan) bir yenisini eklemek uğraşında olmayacağız. Edebiyatta müziğin payı yerine,
tersine müzikte edebiyatın (ayrıca kimi başka sanatsal biçimlerin) payına değineceğiz. Bunun
yaparken, müziksel olanı sessel bakımdan değil, sözselliği, bir başka deyişle metinselliği
üzerinden ele alacağız. Kısacası, kitapta kimi sanatçıların şarkı sözlerinde edebiyatın, kimi
diğer sanatsal biçimlerin izlerinin ve değişik kültürel unsurların neler olduğunun kısa bir
dökümünü yaparak, çözümsel bir yaklaşımdan çok, bir derleme mantığıyla, bir tür
göndermeler sözlüğü oluşturacağız. Amacımız bu konuda çalışma yapacak araştırmacılara
bir çalışma bütüncesi (corpus) sunmak, böylelikle metinlerarası bir çerçevede okuma
yapabilmelerini belli ölçüde kolaylaştırmak, uçsuz bucaksız bir sorgulama alanı konusunda
kimi ipuçları vermekten başka bir şey değildir.