Unutmamak gerekir ki insanın hali değişkendir. İnsan, tabiatı ve fıtratı itibarıyla çeşitli hallere bürünür. Bu sebeple sürekli aynı manevi hali ve feyiz tecellilerini korumak mümkün değildir. Nitekim Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) de şöyle buyurmuştur: “...Eğer yanımdaki ve ibadet ettiğiniz sıradaki halinizi koruyacak olsaydınız elbette melekler evlerinizde ve yollarınızda karşınıza çıkıp size sarılır ve elinizi sıkarlardı. Lakin insan bu! Bir öyle bir böyle.“
İnsan, hayatın değişken koşulları içerisinde bir rehbere ihtiyaç duyar. İşte bu rehberler kâmil-mükemmil şeyh efendiler ve onların anlattıkları hikmet dolu temsil ve kıssalardır. Nitekim onların varlığıyla nübüvvet nuru hissedilir ve insan hakiki yaşamın şevkine varır. O halde bizler ebediyet yurdunun doyumsuz manalarını onların ufkunda müşahede etmeli ve hissemize düşen hikmeti idrak etme gayretine girişmeliyiz.
İşte elimizdeki bu kıymetli eser, İsmâil Hakkı Bursevî Hazretlerinin “Rûhu’l-Beyân fi Tefsîri’l-Kur’an“ isimli eserinde geçen kıssalardan oluşur. Burada nakledilen kıssaların tamamı ilgili eserden alıntılanmıştır. Eserdeki “Kıssadan Hisse“ bölümleri ise âyet-i kerîmler, hadîs-i şerîfler ve yine aynı tefsirden istifade edilerek tarafımızdan kaleme alınmıştır.
Bu manada Mahmud Efendi Hazretlerimiz de sohbetlerinde bu kıymetli tefsîrdeki hikmetli kıssalar ara ara anlatır, içlerinden nice hikmetler çıkararak îzâhlarda bulunurlardı.
Allâh-u Teâlâ hissemize düşen pâyeyi almayı cümlemize nasip etsin. Âmin.