Canlılar içinde kendi kendini terbiye edebilen yegâne varlık insandır. Okuyan, yazan, düşünen ve türlü alanlarda incelemeler yapabilen varlık da yine insandır. Bu özellikler insana mahsus olduğu gibi şuurlu olarak ibadet yapmak da insana mahsustur. Bilgi edinme ve eğitim gibi ibadet de hayat boyu devam etmektedir. Ölüm gelinceye kadar Rabbine ibadet et! (Hicr 15/99) emri ile Peygamberimizin ey Rabbim ilmimi arttır şeklindeki duası, ilim ve ibadette ilerlememiz gerektiğini göstermektedir. Kuran-ı Kerimde hem namazın hem de huşû ile namaz kılmanın emredilmesi de manevî hayatımızda devamlı bir yükselme trendi içinde bulunmanın gereğini göstermektedir.
